#رایحه‌ی‌ولایت
?رهبر معظم انقلاب حفظه الله: انتظار [مهدی موعود]، تکلیف بر دوش انسان میگذارد. وقتی انسان یقین دارد که یک چنین آینده‌ای هست؛ باید خود را آماده کنند، باید منتظر و مترصد باشن
?حضرت آیت‌الله بهجت (ره):
خوب است انسان در هر کار خیری که پیش می‌آید و می‌تواند آن را انجام دهد، فرصت را مغتنم بشمارد و خود را از آن محروم ننماید زیرا فردای قیامت به هر یک از آنها شدیداً محتاج خواهیم شد.
( در محضر بهجت، ج۱، ص۶۳)
? پیامبر خدا صلى الله عليه وآله:
زهد به دنيا عبارت است از: كوتاه كردن آرزو، گزاردن شكر هر نعمتى، و پرهيز از هر آنچه خداوند حرام كرده است.
? تحف العقول ج۱ ص۵
? همنشینِ بهشتی ?
?روزی حضرت داود (ع) در مناجاتش از خداوند متعال خواست همنشین خودش را در بهشت ببیند.
?خطاب رسید: ای پیغمبر ما، فردا صبح از در دروازه بیرون برو، اولین کسی را که دیدی و به او برخورد کردی، او همنشین تو در بهشت است.
??روز بعد حضرت داود (ع) به اتّفاق پسرش حضرت سلیمان (ع) از شهر خارج شد. پیر مردی را دید که پشته هیزمی از کوه پائین آورده تا بفروشد.
پیر مرد که «متی» نام داشت، کنار دروازه ایستاده و فریاد زد:
«کیست که هیزمهای مرا بخرد.»
یک نفر پیدا شد و هیزمها را خرید.
⚘حضرت داود (ع) پیش او رفت و سلام کرد و فرمود: آیا ممکن است، امروز ما را مهمان کنی؟!
پیرمرد فرمود: «مهمان حبیب خداست، بفرمائید.»
?سپس پیر مرد، با پولی که از فروش هیزمها بدست آورده بود، مقداری گندم خرید. وقتی آنها به خانه رسیدند، پیر مرد گندم را آرد کرد و سه عدد نان پخت و نان ها را جلویِ مهمانش گذاشت.
☉وقتی شروع به خوردن کردند، پیرمرد، هر لقمه ای راکه به دهان می برد، ابتدا «بسم الله» و در انتها «الحمد للَّه» می فرمود.وقتی که ناهار مختصر آنها به پایان رسید، دستش را به طرف آسمان بلند کرد و فرمود:
خداوندا، هیزمی را که فروختم، درختش را تو کاشتی. آن را تو خشک کردی، نیروی کندن هیزم را تو به من دادی.مشتری را تو فرستادی که هیزم ها را بخرد و گندمی را که خوردیم، بذرش را تو کاشتی. وسایل آرد کردن و نان پختن را نیز به من دادی، در برابر این همه نعمت من چه کرده ام؟!
?پیر مرد این حرفها را می زد و گریه می کرد.حضرت داود (ع) نگاه معنا داری به پسرش کرد. یعنی: همین است علت این که او با پیامبران محشور می شود : شکر.
?منبع:
داستانهای شهید دستغیب ص ۳۰- ۳۱
? پیامبرِ دلسوز
?قرآن کریم یکی از ویژگی‌های برجسته پیامبر اکرم(ص) را علاقه‌مندی و دلسوزی آن حضرت نسبت به هدف ذکر می‌کند و از علاقه ستودنی و دلسوزی پیامبر (ص) نسبت به هدایت مردم چنین یاد می‌کند:
✅ فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفسَکَ علی آثارِهِم اِن لَم یُومِنوُا بِهذا الحَدیثِ اَسَفاً(کهف/۶)
?نکند خودت را از سرِ دلسوزی و غصه، هلاک بکنی! آن‌هم برای اینکه آنها قرآن را باور نمی‌کنند.
?غم‌خواری و دلسوزی پیامبر اکرم(ص) برای هدایت و راهنمایی مردم آن چنان بود که خداوند در آیات متعددی از این ویژگی حضرت یاد می‌کند و به پیامبر(ص) یادآور می‌شود که خود را این اندازه به زحمت نیندازد. قرآن کریم می‌فرماید:
✅ … فَلا تَذهَب نَفسَکَ عَلَیهِم حَسَراتٍ اِنَّ اللّهَ عَلیمٌ بَما یَصنَعونَ(فاطر/۸)
?… از افسوسِ ایمان‌نیاوردنشان مبادا جانت از دست برود! خدا ریزه‌کاری‌های رفتارشان را می‌داند.
⚘اَݪٰلّہُـمَّ؏َجِّلݪِوَلیِّڪَ‌الفَرَجـ⚘
